(naar een theorie van Ahmed Osman)
Zijn Mozes en Achnaton dezelfde figuren geweest in de oudheid? Oude Egyptische geschriften lijken hier wel op te wijzen.
Het verhaal begint bij Jozef. De jongen die volgens de bijbel door zijn jaloerse broers in een waterput is achtergelaten, waarna hij gevonden wordt en als slaaf verkocht wordt en uiteindelijk een belangrijke functie krijgt aan het hof van de Egyptische farao.
Deze joodse jongen komt inderdaad terug in de Egyptische annalen. Hij heet dan geen Jozef, maar Yuja en is opperpriester voor Thoetmozes IV. Toen farao Thoetmozes overleed, trouwde zijn zoon met zijn halfzus (toen nog een baby) en werd farao Amenhotep III. Kort daarop trouwde hij ook met Tai, de dochter van.. jawel Yuja (Jozef). Bij dit huwelijk werd bepaald dat een zoon uit dit huwelijk nooit farao mocht worden. Dit omdat men bang was voor te veel invloed vanuit de hebreeuwse kringen. Yuja was al onderkoning en een hebreeuwse farao zou teveel van het goede zijn.
Toen Tai zwanger raakte van Amenhotep, werd bepaald dat mocht dit een zoon zijn, deze direct gedood diende te worden.
Voor de bevalling ging Tai naar haar joodse familie toe, die een zomerpaleis hadden. Toen Tai inderdaad van een zoon beviel, zorgde haar familieleden ervoor dat hij in een rieten mandje stroomafwaarts naar het huis van de halfbroer van Yuja (Jozef) afdreef. Deze jongen, die Aminadab heette, werd opgevoed door de Egyptische priesters van Ra in Thebe.
Ondertussen had de moeder van deze jongen meer macht aan het hof verworven dan de eerste vrouw van Amenhotep, die alleen een dochter had gebaard: Nefertiti.
In Thebe kon Aminadab ondertussen de vele Egyptische goden en afgoden niet meer accepteren. Hij introduceerde het principe van Aten, een almachtige god van wie geen afbeelding bestond. Hij veranderde toen ook zijn naam in Achnaton (dienaar van Aten).
Toen de farao ziek werd, trouwde hij met zijn halfzus Nefertiti zodat hij mee kon regeren in de moeilijke tijd. Na het overlijden van zijn vader kon Achnaton alsnog zijn vader als farao opvolgen.
De hofhouding onder bewind van Achnaton was eenvoudig, maar hij maakte zichzelf erg impopulair. Aangezien hij de oude goden afwees, waren het vooral de vele priesters en priesteressen die zich tegen hem afkeerden. Hij werd vaak bedreigd en er waren vele pogingen hem te doden.
Uiteindelijk zag hij zich genoodzaakt af te treden en werd verbannen uit Egypte, tesamen met familieleden en aanhangers.
Voor zijn aanhangers bleeft hij de enige wettelijke troonopvolger die was verdreven. Hij werd door hen beschouwd als de
Mose,
Meses of
Mozes (erfgenaam, geboren uit).
Hij vluchtte door het de Sinai, naar het meer van Timash. Dit was een zeer moerassig gebied en hoewel het mogelijk was om te voet er met moeite doorheen te komen, zouden achtervolgende wagens met paarden totaal zijn vastgelopen.
Ik kan het niet helpen deze theorie zeer aannemelijk te vinden. En ook bijzonder. Achnaton en Nefertiti heb ik altijd zeer fascinerende farao's gevonden uit de Egyptische oudheid. Zij namen afstand van een eeuwenoud geloof, tegen alle heersende ideeën in. Altijd heb ik mij afgevraagd wat de motieven van hen zijn geweest. Het feit dat zij een andere culturele achtergrond hadden dan de andere farao's heb ik echter nooit geweten.
In onze kamer staat een prachtig borstbeeld van Nefertiti. Volgens de verkoper die dit jaren geleden aan Felix heeft verkocht is het een afgietsel van de eerste mal van het origineel. Niet ingekleurd, maar wel heel intrigerend.. Ik keek al graag naar haar, nu ben ik nog meer nieuwsgierig naar haar leven!
Labels: Gnostiek
