Er zijn van die dagen dat je gaat twijfelen over je jeugd.
Oke, oude mensen zeggen altijd: "je bent zo jong/oud als je je voelt". Maar als je iemand dat hoort zeggen, dan weet je: die is oud..
Gisteren was zo'n dag. Begin van de middag ging Isis op bezoek bij Arjan de Kapper (Conforza) voor een broodnodige metamorfose. Isis was al sinds november vorig jaar niet meer bij hem geweest en met uitzondering van een lekker Turks kappertje op vakantie in Turkije had niemand meer echt de schaar of de verfkwast in Isis' haar gezet.
Na drie uur vertroeteld te zijn, kwam een herboren Isis naar buiten. Isis voelde zich geweldig, een mollige versie van Daphne Bunskoek..
Vol zelfvertrouwen liep zij naar het huis van haar schoonmoeder waar Felix en schoonmamma vol spanning zaten te wachten op de nieuwe Isis. Gelukkig reageerden zij enthousiast en Isis voelde zich als herboren...
Even later ging de telefoon van Isis, zwager Niek aan de telefoon, want Isis was haar portemonnee vergeten bij de kapper! En aangezien zwager altijd van alle nieuwtjes als eerste op de hoogte is, wist ook hij dit al na 10 minuten (nog voordat Isis de portemonne had kunnen missen). De eerste tekenen van dementia worden dus al zichtbaar bij de nieuwe Isis..
Nou ja, niet getreurd. Snel afscheid genomen van schoonmamma, en Felix en Isis liepen gezamenlijk door de regen weer terug naar de kapper en daarna verder naar de stad.
In de stad gingen Felix en Isis weinig hippe dingen kopen: een kerstboomstandaard, kerstkaarten, thee en shampoo. Niet echt de artikelen die frisse jongelui kopen, maar voor ons op dat moment wel nodig!
Daarna, op aanraden van Belladonna in een ver verleden, gegeten bij De Kleine Hout in... De Kleine Houtstraat! Erg lekker gegeten, alleen een beetje vroeg. Wij liepen al om 17:15 uur binnen (want hadden een afspraak om half negen). Na een zalige maaltijd, een aantal wijntjes en uiteraard koffie met amaretto, was het dan tijd om naar onze afspraak te gaan. (Inmiddels stroomden de hippe jonge mensen binnen die op een hippe jonge tijd kwamen dineren)
Wij waren nl. uitgenodigd door een goede vriend van Felix, om mee te doen aan een muziekquiz bij een alleengaandensoos in de stad. Klokslag half negen begon dat, en voor de verandering waren Felix en Isis op tijd!
De vriend van Felix won de quiz met glans, en... jaja.. Isis werd gedeeld tweede. Mooie prijzen waren er te verdienen! En daarom ging Isis gelukkig naar huis met een nieuwe cd: solo-album van Jan Keizer! Lekker hip!
Maar toen kwam het moment van de avond waardoor Isis afgelopen nacht nog een aantal keer badend in het zweet door wakker werd:
Om kwart voor elf stapten we in de bus. In de bus was het erg rustig. Een aantal dronken ieren zaten voor ons en verder kan ik me niet echt herinneren dat er nog veel meer mensen in zaten. De route door Haarlem en Vogelenzang bleeft rustig. Tot het moment dat de bus stopte bij De Bartenbrug, vlak voor De Zilk. Zo'n twintig jongens en meisjes kwamen luidruchtig zingend, lallend en zuipend de bus in. Gezellig kwamen ze naast ons zitten en Isis voelde zich stiekem toch wel weer een beetje jong. De jongens waren al zeer beschonken en vreselijk luidruchtig, maar je zag dat het toch wel nette jongens zouden kunnen zijn buiten groepsverband. Isis en Felix genoten er eigenlijk best van. Vanaf die halte kwamen er elke halte meer jongelui binnen. Spreekkoren heen en weer. Een gezellige boel.. Deze jongens en meiden waren op weg naar het stapmekka van de omgeving: Noordwijk.
Wij moesten dus eerder uitstappen en toen gebeurde het:
Wij liepen naar voren om uit te kunnen stappen, de jongens en meisjes gingen netjes aan de kant en wensten ons nog een goede dag.. Heel fijn, jammer dat zij daarachter aan zeiden: "ik bedoel eigenlijk nog een goede oude dag". Toen hoorde ik: "ze zou mijn moeder kunnen zijn" en ook nog: "ik ben blij dat ik nog niet oud ben".
En nu voelt Isis zich enorm gefrustreerd.. Was zij eerst nog wel eens blij met de eerste rimpeltjes, omdat dat zo "geleefd" en "intelligent" staat, sinds gisterenavond droomt zij nog slechts van een "botox-behandeling".
Of Isis moet zich gaan neerleggen bij het feit dat 33 jaar gewoon oud is. Een leeftijd waarop je vroeg een hapje gaat eten, je je nog wel druk maakt over de kerstboom, maar niet meer over zuipen, en dat je, in plaats van swingen in een discotheek, liever naar een alleengaandensoos gaat om mee te doen met een muziekquiz.
Isis heeft in ieder geval even tijd nodig om bij te komen van deze avond..
Labels: Jeugdsentiment