Wanneer je mystiek in het alledaagse vindt, kun je glimlachen om visioenen

vrijdag, juli 28, 2006

Peer is verliefd

geschreven door Isis om 11:38 PM  

1 Comments:

Franz said...

Leuk! Idee is niet helemaal origineel. Lees er het eerste hoofdtsuk van Salman Rushdie's Middernachtskinderen maar eens op na. Het hoofdstuk heet "het geperforeerde laken" en beschrijft hoe je jonge pas afgestudeerde huisarts Aadam Aziz in 1913 ergens in Kashmir bij thuis bij de familie Ghani werd ontboden:
"...Een ruime slaapkamer in die even slecht verlicht was als de rest van het huis, hoewel er hier bundels stoffig zonlicht door een bovenlicht hoog in een muur vielen. Deze duffe stralen verlichtten een tafereel dat het opmerkelijkste was dat de dokter ooit had gezien: een tableau van een zo weergaloze vreemdheid dat zijn voeten opnieuw jeukten om naar de deur te gaan. Twee andere vrouwen, eveneens met het postuur van beroepsworstelaars, stonden stram in het licht en hielden elk een hoek van een enorm wit beddelaken vast, hun armen hoog boven hun hoofden geheven, zodat het laken als een gordijn tussen hen in hing. Mijnheer Ghani welde op uit de duisternis die het door de zon beschenen laken omringde, en liet de verbijsterde Aadam misschien een halve minuut lang verdwaasd naar het vreemde tableau staren, aan het einde waarvan, en nog voor er een woord was gesproken, de dokter een ontdekking deed.
Precies in het midden van het laken was een gat uitgeknipt, ruwweg een cirkel met een diameter van ongeveer vijftien centimeter.
'Doe de deur dicht, ayah', gelastte Ghani de eerste van de vrouwelijke worstelaars en werd toen, zich tot Aadam richtend, vertrouwelijk. 'Er zijn vele nietsnutten in deze stad die af en toe hebben geprobeerd mijn dochters kamer binnen te dringen. Zij heeft beschermers nodig,' zei hij, met een knikje in de richting van de drie potige vrouwen.
Aziz keek nog steeds naar het geperforeerde laken. Ghani zei: 'Goed, vooruit, u moet mijn Naseem nu nderzoeken. Pronto.'
Mijn grootvader keek de kamer rond. 'Maar waar is zij, Ghani sahib?' brcaht hij er tenslotte uit. De vrouwelijke worstelaars maten zich een laatdunkende gelaatsuitdrukking aan en, zo scheen het hem toe, spanden hun spieren voor het geval hij zich ongewenste vrijheden zou willen veroorloven.
'Ach, ik begrijp uw verwarring,' zei Ghani, terwijl zijn giftige glimlach zich verbreedde. 'Jullie kereltjes die in Europa zijn geweest vergeten bepaalde dingen. Dokter sahib, mijn dochter is een keurig meisje, dat spreekt vanzelf. Zij spreidt haar lichaam niet tentoon voor de neus van vreemde mannen. U zult begrijpen dat het u niet kan worden toegestaan haar te zien, nee, in geen geval; dientengevolge heb ik verlangd dat ze achter dat laken zou worden gezet. Ze staat daar als een braaf meisje.'
Dokter Aziz' stem had iets uitzinnigs gekregen. 'Ghani sahib, vertel mij hoe ik haar moet onderzoeken zonder naar haar te kijken?' Ghani bleef glimlachen.
'Wees zo vriendelijk nader aan te duiden welk deel van mijn dochters lichaam moet worden onderzocht. Ik zal haar dan opdracht geven het gewenste lichaamsdeel tegen het gat te plaatsen, dat u daar ziet. En zo, op die manier, kan het worden gedaan.'
'Maar wat zijn de klachten van mevrouw?' - mijn grootvader, wanhopig. Waarop mijnheer Ghani, terwijl zijn ogen in hun kassen omhoog rolden en zijn glimlach in een smartelijke grimas vertrok, antwoordde: 'Het arme kind! Ze heeft erge, werkelijk vreselijke buikpijn.'
'Wil ze in dat geval,' zei dokter Aziz met enige terughouding, 'alstublieft zo vriendelijk zijn mij haar buik te laten zien?' "

Het verhaal gaat verder. De jonge dokter Aziz wordt verliefd op de vrouw van wie hij jarenlang nooit meer dan een enkel stukje ziet...

11:12 AM

 

Een reactie plaatsen

Links to this post:

Een koppeling maken

<< Home